In de Westpolder aan de dijk bestieren Ben en Mieke van Tilburg de biologisch-dynamische boerderij WaddenMax. Ongeveer twaalf jaar geleden sloten zij zich aan bij de ouders van Ben die zich eerder in Noord-Groningen vestigden. Op het Hogeland kunnen Ben en Mieke hun ei uitstekend kwijt en leven er vanzelfsprekend mee met het ritme van het land.
Ben en Mieke van Tilburg in de biologisch-dynamische potstal.
“Het mooiste vind ik eigenlijk de lente’, vertelt Ben. “De kracht van de bomen. De kracht van het gras. Je ziet alles weer mooi groen worden. De koeien kunnen weer naar buiten. Het land kan weer worden klaargemaakt. In de zomer is het vaak wat onkruid wieden. Het werk is dan wat rustiger. Je kunt een keertje op vakantie en in deze periode zorg je dat er genoeg voer is voor de winter. Je zorgt ervoor dat het graan op tijd geoogst is en dat je genoeg graskuil maakt. En dan komt de herfst. De laatste paar jaar hebben we een paar hele mooie herfsten gehad. De koeien konden lekker lang buiten blijven. Dit jaar zijn ze zelfs tot 6 januari buiten gebleven, echt heel exceptioneel. Afgelopen zomer was het een beetje droog met niet te veel gras. Maar de mooie herfst zorgde ervoor dat onze voorraden toch niet op raakten. De watervoorraad is gelukkig ook weer een beetje aangevuld nu. In de winter is er altijd veel standaardwerk: koeien voeren, koeien melken, koeien schoonhouden, kalfjes verzorgen. Heel overzichtelijk.”
WaddenMax is een biologisch-dynamische boerderij. Dit betekent onder andere dat de boerderij zelfvoorzienend is, de koeien horens dragen en dat de producten (oa. melk, kaas, kwark, karnemelk, yoghurt, boter) zoveel als mogelijk in de regio worden afgezet. Volgens Ben zijn er al best een aantal biologische boeren in deze regio, maar biologisch-dynamische boeren zijn er nog niet zoveel. ‘Je moet als boer natuurlijk de wil hebben, maar je moet er ook de mogelijkheden voor hebben om het te kunnen doen ’, verklaart Mieke. “Mijn schoonouders hebben destijds een nieuwe stal gebouwd met veel ruimte voor de koeien. Zo’n ruimte maakt deze plek geschikt voor biologisch dynamische-landbouw, naast het uitgebreide aureaal.”
Heel veel boeren zijn zich bewust van wat kunstmest doet en bestrijdingsmiddelen doen. Ook beginnen burgers zich steeds meer te roeren over het verwaaien van pesticiden. Ikzelf vind het moeilijk om te zeggen waar het heen gaat. Maar ik ben wel vol vertrouwen dat het van lieverlee goedkomt.”
Koe Brownie.
Volgens Ben zijn er zeker mogelijkheden voor biologisch-dynamisch boeren op Het Hogeland. “Het land is heel vruchtbaar. Maar of het gaat gebeuren, weet ik natuurlijk niet. Heel veel boeren zijn zich bewust van wat kunstmest doet en bestrijdingsmiddelen doen. Ook beginnen burgers zich steeds meer te roeren over het verwaaien van pesticiden. Ikzelf vind het moeilijk om te zeggen waar het heen gaat. Maar ik ben wel vol vertrouwen dat het van lieverlee goedkomt.” Mieke: “Er hoeft natuurlijk niet per se een stempel biologisch of biologisch-dynamisch op. Ik denk dat het vooral belangrijk is dat mensen zich steeds meer bewustzijn van het feit dat wij met zijn allen voor deze planeet moeten zorgen. Dat kan op heel veel manieren. Maar het is mooi te zien dat om ons heen veel consumenten het bijvoorbeeld ook heel leuk vinden dat koeien op stro lopen of dat koeien veel in de wei lopen. En dat mensen een moestuin aanleggen. Dat zien wij om ons heen steeds meer. Dat mensen die ouderwetse dingen die heel vanzelfsprekend leken, maar langzaamaan verdwenen, nu toch weer meer gaan waarderen.” Ben: “Er wordt wel eens gedacht onder boeren: we moeten de wereld voeden. Productie, vol gas, draaien! Ik denk dat dat de verkeerde visie is. We moeten proberen alles zo regionaal mogelijk te houden. In andere delen van de wereld gaat ook heel veel voedsel geproduceerd worden dus daar hoeven wij ons geen zorgen om te maken. Ik denk wel eens: stilstand, dat is de vooruitgang.”
Beluister de ruim twaalf minuten durende geluidswandeling waarbij Ben en Mieke ons uitgebreider meenemen naar het hart van WaddenMax: kalverenstal, de potstal en de zuivelruimte. Ondertussen vertellen zij over hun werk en de keuzes die zij hierin maken.
Dit is het eerste multimediaal verhaal uit de serie ‘De Stand van het Hogeland’ een journalistiek onderzoeksproject over de landbouw op het Hogeland. Het verhaal werd gemaakt door Ingrid Oyevaar voor Boeren op het Hogeland en wordt ondersteund door een bijdrage van het Mediafonds Groningen.
